.jpg)
บอร์ด นิยาย เรื่องเล่า เนื้อหาโดย ruethai2541ถ้าฉันเป็นเขา Ep1 สวัสดีค่ะดิฉันอิงฟ้า อายุ25ปี น้ำหนัก47 สูง170 นิสัยก็เฟรนลี่สบายๆไม่ติดหรูกินง่ายอยู่ง่ายและฉันก็เป็นหมอสถานะแต่งงานแล้วแต่งตั้งแต่อายุ20แต่สามีฉันเขาโคตรจะเย็นชาเอามากๆไม่ค่อยพูดหน้านิ่งๆและที่สำคัญเราแต่งงานกันแค่ในเรื่องธุรกิจเท่านั้นฉันมีน้องสาว1คนชื่ออิงดาวและมีเพื่อน2คนชื่อยี่หวากับเจนนี่แต่ทุกคนเรียกมันแค่เจนจ้าา ..:จะเอ๊!! ป้าพร:ว๊ายย!คุณฟ้าป้าตกใจหมด//มือทาบที่อก เรา:ขอโทษค่ะและป้าทำอะไรคะเนี่ย ป้าพร:ข้าวต้มกุ้งค่ะ เรา:น่าทานจังเลยนะคะ ป้าพร:วันนี้คุณฟ้าไม่ไปทำงานเหรอคะ เรา:ไปค่ะแต่อีกสักพักก็ไปแล้ว ป้าพร:คุณหนูยังไม่ตื่นอีกเหรอคะ เรา:พี่ขุนพึ่งได้นอนตอนตี5ค่ะ ป้าพร:คุณหนูชักจะทำงานเยอะเกินไปแล้วนะคะ บางแทบไม่ได้นอน พี่อัน:ใช่ป้า ถ้าเป็นหนูนะหนูคงตายคางานแน่ๆ เรา:พี่ขุนน่าจะชินแล้วมั้งคะ ถ้าพี่ขุนปวดหัวพี่อันช่วยเอายาพาราให้พี่ขุนกินด้วยนะ พี่อัน:คุณขุนจะยอมกินเหรอคะ ป้าพร:เดี๋ยวป้าบังคับให้กินเองค่ะ เรา:งั้นฟ้าขอข้าวต้มสัก1ถ้วยนะคะ พี่อัน:ไปนั่งรอที่โต๊ะเลยค่ะเดี๋ยวพี่ยกไปให้ ฉันก็เดินมานั่งรอที่โต๊ะอาหารและพี่อันก็ยกอาหารมาให้ พออิ่มก็สะพายกระเป๋าและหยิบเสื้อกาวน์และเดินออกมาหน้าบ้าน พี่เอก://ก้มหัวให้เรา//สวัสดีครับนายหญิง เรา:เช่นกันค่ะ เราก็ขึ้นรถพี่เอกก็ปิดประตูให้และขับออกไปจากบ้าน เออจริงสิพี่เอกเป็นมือขวาของพี่ขุนนะคะจากบ้านไปโรงพยาบาลก็ใช้เวลาประมาณ30นาทีก็ถึงแล้ว เรา:พี่เอกคะฟ้าขอถามได้ไหมว่าที่บริษัทพี่ขุนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า พี่เอก:เอ่อ...มีนิดหน่อยครับ ถึงจะมีอะไรค้างคาใจก็ต้องเก็บเอาไว้เดี๋ยวจะหาว่าอยากรู้เรื่องของเขาเกินไป ไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล เรา:ขอบคุณนะคะพี่เอก//ลงจากรถและเดินไปที่ห้องทำงานเรา พี่นิด:คุณหมอสวัสดีค่ะ เรา:สวัสดีค่ะพี่นิด วันนี้มีเคสกี่เคสคะ พี่นิด:วันนี้มีเคสผ่าตัด1เคสค่ะแต่เป็นตอนบ่างโมงและมีตรวจคนไข้ค่ะ เรา:โอเคค่ะ//และฉันก็ไปตรวจคนไข้ยาวไปจนถึงตอนบ่ายก็เข้าห้องผ่าตัดส่วนพี่นิดเป็นพยาบาลหรือผู้ช่วยฉันเองค่ะ Take ขุนเขา 13:45 ผม:อือ~กี่โมงแล้วว่ะ เชี้ยบ่ายโมงครึ่ง//พูดจบก็รีบวิ่งไปอาบน้ำ สวัสดีผมขุนเขา อายุ29 น้ำหนัก67 สูง186 ส่วนนิสัยก็ขี้รำคาญ นิ่งๆ ประหยัดคำพูด เถื่อนโหด ฆ่าได้ฆ่า ผมไม่หาเรื่องใครก่อนถ้ามันไม่มาหาเรื่องผมก่อน ผมบริหารกิจการของครอบครัวแต่แบ่งกันบริหารกับพี่ชายคนเดียวของผม เพราะไอ้คำว่าธุระกิจนี้แกละมันทำให้ผมมีบ่วงคล้องคอ ผมเปิดผับหุ้นกับเพื่อนและเบื้องหลังครอบครัวผมก็คือมาเฟีย ตึก ตึก ตึก//เสียงเดิน ป้าพร:คุณหนูจะไปไหนคะ มากินข้าวก่อน ผม:ไม่ครับ ผมรีบ//กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่รถ เอก,ถ้าฉันเป็นเขาเคน://ก้มหัว// ผม:หมอไปทำงานยัง เอก:ไปแล้วครับ ผม:อืม//ขึ้นไปนั่งบนรถ เคน:เมื่อวานมีคนของไอ้ชานตามนายหญิงครับ ผม:หึ หมาบ้าอย่างมันที่คิดแต่จะเอาชนะมันทำอะไรกูไม่ได้หรอกและคุณเดวิดตอบกลับยัง เคน:คุณเดวิดตกลงมาร่วมลงทุนกับเราครับ ผม:ดี ณ บริษัท ...:ท่านประธานหล่อมาก ...:เออกูอยากเป็นคุณอิงฟ้าเลยอ่ะ น่าเบื่อจะตายกรี๊ดกร๊าดกัอยู่ได้งานการไม่มีทำหรือไง ผม:จัดการด้วย เอก:ครับนาย เบล:สวัสดีค่ะท่านประธาน คุณภูผามารอพบประธานที่ห้องค่ะ ผม:อืม แกร๊ก!! เปิดประตูห้องทำงานไปก็เจอไอ้พี่เวรนั่งมองผมอยู่ในห้อง ผม:มาทำไรที่ห้องกู ภูผา:มาดูมึงไงนึกว่างานทับตายแล้วและมึงกับฟ้าได้คุยกันไหม ผม:ไม่เสือกและออกไปกูจะทำงาน ภูผา:เออ!กูไปแน่ขุนแต่กูแค่จะบอกว่าหาเวลาพาฟ้าไปพักผ่อนบ้าง ผม:กูมีงานที่ต้องทำ ภูผา:ม๊าอยากมีหลาน ผม:บอกม๊าว่าก็พายุหลานไง ภูผา:ม๊าอยากได้หลานที่เป็นลูกมึงและกูอยากจะบอกมึงไว้นะขุนมึงแต่งงานแล้วมึงควรลืมเธอ กูไปหล่ะ//เดินออกไป แกร๊ก!!ปั้ง!! ผม:ประตูกูไอ้พี่เ...้ย พอไอ้ภูผาออกไปผมก็หยิบรู้คนคนหนึ่งออกมาจากลิ้นชัก ผม:หึ คุณไปอยู่ไหนนะ #ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ#เรื่องนี้เป็นแนวดราม่านะคะ#ขออนุญาตเจ้าของภาพถ้าฉันเป็นเขา Ep1 สวัสดีค่ะดิฉันอิงฟ้า อายุ25ปี น้ำหนัก47 สูง170 นิสัยก็เฟรนลี่สบายๆไม่ติดหรูกินง่ายอยู่ง่ายและฉันก็เป็นหมอสถานะแต่งงานแล้วแต่งตั้งแต่อายุ20แต่สามีฉันเขาโคตรจะเย็นชาเอามากๆไม่ค่อยพูดหน้านิ่งๆและที่สำคัญเราแต่งงานกันแค่ในเรื่องธุรกิจเท่านั้นฉันมีน้องสาว1คนชื่ออิงดาวและมีเพื่อน2คนชื่อยี่หวากับเจนนี่แต่ทุกคนเรียกมันแค่เจนจ้าา ..:จะเอ๊!! ป้าพร:ว๊ายย!คุณฟ้าป้าตกใจหมด//มือทาบที่อก เรา:ขอโทษค่ะและป้าทำอะไรคะเนี่ย ป้าพร:ข้าวต้มกุ้งค่ะ เรา:น่าทานจังเลยนะคะ ป้าพร:วันนี้คุณฟ้าไม่ไปทำงานเหรอคะ เรา:ไปค่ะแต่อีกสักพักก็ไปแล้ว ป้าพร:คุณหนูยังไม่ตื่นอีกเหรอคะ เรา:พี่ขุนพึ่งได้นอนตอนตี5ค่ะ ป้าพร:คุณหนูชักจะทำงานเยอะเกินไปแล้วนะคะ บางแทบไม่ได้นอน พี่อัน:ใช่ป้า ถ้าเป็นหนูนะหนูคงตายคางานแน่ๆ เรา:พี่ขุนน่าจะชินแล้วมั้งคะ ถ้าพี่ขุนปวดหัวพี่อันช่วยเอายาพาราให้พี่ขุนกินด้วยนะ พี่อัน:คุณขุนจะยอมกินเหรอคะ ป้าพร:เดี๋ยวป้าบังคับให้กินเองค่ะ เรา:งั้นฟ้าขอข้าวต้มสัก1ถ้วยนะคะ พี่อัน:ไปนั่งรอที่โต๊ะเลยค่ะเดี๋ยวพี่ยกไปให้ ฉันก็เดินมานั่งรอที่โต๊ะอาหารและพี่อันก็ยกอาหารมาให้ พออิ่มก็สะพายกระเป๋าและหยิบเสื้อกาวน์และเดินออกมาหน้าบ้าน พี่เอก://ก้มหัวให้เรา//สวัสดีครับนายหญิง เรา:เช่นกันค่ะ เราก็ขึ้นรถพี่เอกก็ปิดประตูให้และขับออกไปจากบ้าน เออจริงสิพี่เอกเป็นมือขวาของพี่ขุนนะคะจากบ้านไปโรงพยาบาลก็ใช้เวลาประมาณ30นาทีก็ถึงแล้ว เรา:พี่เอกคะฟ้าขอถามได้ไหมว่าที่บริษัทพี่ขุนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า พี่เอก:เอ่อ...มีนิดหน่อยครับ ถึงจะมีอะไรค้างคาใจก็ต้องเก็บเอาไว้เดี๋ยวจะหาว่าอยากรู้เรื่องของเขาเกินไป ไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล เรา:ขอบคุณนะคะพี่เอก//ลงจากรถและเดินไปที่ห้องทำงานเรา พี่นิด:คุณหมอสวัสดีค่ะ เรา:สวัสดีค่ะพี่นิด วันนี้มีเคสกี่เคสคะ พี่นิด:วันนี้มีเคสผ่าตัด1เคสค่ะแต่เป็นตอนบ่างโมงและมีตรวจคนไข้ค่ะ เรา:โอเคค่ะ//และฉันก็ไปตรวจคนไข้ยาวไปจนถึงตอนบ่ายก็เข้าห้องผ่าตัดส่วนพี่นิดเป็นพยาบาลหรือผู้ช่วยฉันเองค่ะ Take ขุนเขา 13:45 ผม:อือ~กี่โมงแล้วว่ะ เชี้ยบ่ายโมงครึ่ง//พูดจบก็รีบวิ่งไปอาบน้ำ สวัสดีผมขุนเขา อายุ29 น้ำหนัก67 สูง186 ส่วนนิสัยก็ขี้รำคาญ นิ่งๆ ประหยัดคำพูด เถื่อนโหด ฆ่าได้ฆ่า ผมไม่หาเรื่องใครก่อนถ้ามันไม่มาหาเรื่องผมก่อน ผมบริหารกิจการของครอบครัวแต่แบ่งกันบริหารกับพี่ชายคนเดียวของผม เพราะไอ้คำว่าธุระกิจนี้แกละมันทำให้ผมมีบ่วงคล้องคอ ผมเปิดผับหุ้นกับเพื่อนและเบื้องหลังครอบครัวผมก็คือมาเฟีย ตึก ตึก ตึก//เสียงเดิน ป้าพร:คุณหนูจะไปไหนคะ มากินข้าวก่อน ผม:ไม่ครับ ผมรีบ//กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่รถ เอก,เคน://ก้มหัว// ผม:หมอไปทำงานยัง เอก:ไปแล้วครับ ผม:อืม//ขึ้นไปนั่งบนรถ เคน:เมื่อวานมีคนของไอ้ชานตามนายหญิงครับ ผม:หึ หมาบ้าอย่างมันที่คิดแต่จะเอาชนะมันทำอะไรกูไม่ได้หรอกและคุณเดวิดตอบกลับยัง เคน:คุณเดวิดตกลงมาร่วมลงทุนกับเราครับ ผม:ดี ณ บริษัท ...:ท่านประธานหล่อมาก ...:เออกูอยากเป็นคุณอิงฟ้าเลยอ่ะ น่าเบื่อจะตายกรี๊ดกร๊าดกัอยู่ได้งานการไม่มีทำหรือไง ผม:จัดการด้วย เอก:ครับนาย เบล:สวัสดีค่ะท่านประธาน คุณภูผามารอพบประธานที่ห้องค่ะ ผม:อืม แกร๊ก!! เปิดประตูห้องทำงานไปก็เจอไอ้พี่เวรนั่งมองผมอยู่ในห้อง ผม:มาทำไรที่ห้องกู ภูผา:มาดูมึงไงนึกว่างานทับตายแล้วและมึงกับฟ้าได้คุยกันไหม ผม:ไม่เสือกและออกไปกูจะทำงาน ภูผา:เออ!กูไปแน่ขุนแต่กูแค่จะบอกว่าหาเวลาพาฟ้าไปพักผ่อนบ้าง ผม:กูมีงานที่ต้องทำ ภูผา:ม๊าอยากมีหลาน ผม:บอกม๊าว่าก็พายุหลานไง ภูผา:ม๊าอยากได้หลานที่เป็นลูกมึงและกูอยากจะบอกมึงไว้นะขุนมึงแต่งงานแล้วมึงควรลืมเธอ กูไปหล่ะ//เดินออกไป แกร๊ก!!ปั้ง!! ผม:ประตูกูไอ้พี่เ...้ย พอไอ้ภูผาออกไปผมก็ถ้าฉันเป็นเขาEp1สวัสดีค่ะดิฉันอิงฟ้า อายุ25ปี น้ำหนัก47 สูง170 นิสัยก็เฟรนลี่สบายๆไม่ติดหรูกินง่ายอยู่ง่ายและฉันก็เป็นหมอสถานะแต่งงานแล้วแต่งตั้งแต่อายุ20แต่สามีฉันเขาโคตรจะเย็นชาเอามากๆไม่ค่อยพูดหน้านิ่งๆและที่สำคัญเราแต่งงานกันแค่ในเรื่องธุรกิจเท่านั้นฉันมีน้องสาว1คนชื่ออิงดาวและมีเพื่อน2คนชื่อยี่หวากับเจนนี่แต่ทุกคนเรียกมันแค่เจนจ้าา..:จะเอ๊!!ป้าพร:ว๊ายย!คุณฟ้าป้าตกใจหมด//มือทาบที่อกเรา:ขอโทษค่ะและป้าทำอะไรคะเนี่ยป้าพร:ข้าวต้มกุ้งค่ะเรา:น่าทานจังเลยนะคะป้าพร:วันนี้คุณฟ้าไม่ไปทำงานเหรอคะเรา:ไปค่ะแต่อีกสักพักก็ไปแล้วป้าพร:คุณหนูยังไม่ตื่นอีกเหรอคะเรา:พี่ขุนพึ่งได้นอนตอนตี5ค่ะป้าพร:คุณหนูชักจะทำงานเยอะเกินไปแล้วนะคะ บางแทบไม่ได้นอนพี่อัน:ใช่ป้า ถ้าเป็นหนูนะหนูคงตายคางานแน่ๆเรา:พี่ขุนน่าจะชินแล้วมั้งคะ ถ้าพี่ขุนปวดหัวพี่อันช่วยเอายาพาราให้พี่ขุนกินด้วยนะพี่อัน:คุณขุนจะยอมกินเหรอคะป้าพร:เดี๋ยวป้าบังคับให้กินเองค่ะเรา:งั้นฟ้าขอข้าวต้มสัก1ถ้วยนะคะพี่อัน:ไปนั่งรอที่โต๊ะเลยค่ะเดี๋ยวพี่ยกไปให้ฉันก็เดินมานั่งรอที่โต๊ะอาหารและพี่อันก็ยกอาหารมาให้ พออิ่มก็สะพายกระเป๋าและหยิบเสื้อกาวน์และเดินออกมาหน้าบ้านพี่เอก://ก้มหัวให้เรา//สวัสดีครับนายหญิงเรา:เช่นกันค่ะเราก็ขึ้นรถพี่เอกก็ปิดประตูให้และขับออกไปจากบ้าน เออจริงสิพี่เอกเป็นมือขวาของพี่ขุนนะคะจากบ้านไปโรงพยาบาลก็ใช้เวลาประมาณ30นาทีก็ถึงแล้วเรา:พี่เอกคะฟ้าขอถามได้ไหมว่าที่บริษัทพี่ขุนมีปัญหาอะไรหรือเปล่าพี่เอก:เอ่อ...มีนิดหน่อยครับถึงจะมีอะไรค้างคาใจก็ต้องเก็บเอาไว้เดี๋ยวจะหาว่าอยากรู้เรื่องของเขาเกินไป ไม่นานก็ถึงโรงพยาบาลเรา:ขอบคุณนะคะพี่เอก//ลงจากรถและเดินไปที่ห้องทำงานเราพี่นิด:คุณหมอสวัสดีค่ะเรา:สวัสดีค่ะพี่นิด วันนี้มีเคสกี่เคสคะพี่นิด:วันนี้มีเคสผ่าตัด1เคสค่ะแต่เป็นตอนบ่างโมงและมีตรวจคนไข้ค่ะเรา:โอเคค่ะ//และฉันก็ไปตรวจคนไข้ยาวไปจนถึงตอนบ่ายก็เข้าห้องผ่าตัดส่วนพี่นิดเป็นพยาบาลหรือผู้ช่วยฉันเองค่ะTake ขุนเขา13:45ผม:อือ~กี่โมงแล้วว่ะ เชี้ยบ่ายโมงครึ่ง//พูดจบก็รีบวิ่งไปอาบน้ำสวัสดีผมขุนเขา อายุ29 น้ำหนัก67 สูง186 ส่วนนิสัยก็ขี้รำคาญ นิ่งๆ ประหยัดคำพูด เถื่อนโหด ฆ่าได้ฆ่า ผมไม่หาเรื่องใครก่อนถ้ามันไม่มาหาเรื่องผมก่อน ผมบริหารกิจการของครอบครัวแต่แบ่งกันบริหารกับพี่ชายคนเดียวของผม เพราะไอ้คำว่าธุระกิจนี้แกละมันทำให้ผมมีบ่วงคล้องคอ ผมเปิดผับหุ้นกับเพื่อนและเบื้องหลังครอบครัวผมก็คือมาเฟียตึก ตึก ตึก//เสียงเดินป้าพร:คุณหนูจะไปไหนคะ มากินข้าวก่อนผม:ไม่ครับ ผมรีบ//กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่รถเอก,เคน://ก้มหัว//ผม:หมอไปทำงานยังเอก:ไปแล้วครับผม:อืม//ขึ้นไปนั่งบนรถเคน:เมื่อวานมีคนของไอ้ชานตามนายหญิงครับผม:หึ หมาบ้าอย่างมันที่คิดแต่จะเอาชนะมันทำอะไรกูไม่ได้หรอกและคุณเดวิดตอบกลับยังเคน:คุณเดวิดตกลงมาร่วมลงทุนกับเราครับผม:ดีณ บริษัท...:ท่านประธานหล่อมาก...:เออกูอยากเป็นคุณอิงฟ้าเลยอ่ะน่าเบื่อจะตายกรี๊ดกร๊าดกัอยู่ได้งานการไม่มีทำหรือไงผม:จัดการด้วยเอก:ครับนายเบล:สวัสดีค่ะท่านประธาน คุณภูผามารอพบประธานที่ห้องค่ะผม:อืมแกร๊ก!! เปิดประตูห้องทำงานไปก็เจอไอ้พี่เวรนั่งมองผมอยู่ในห้องผม:มาทำไรที่ห้องกูภูผา:มาดูมึงไงนึกว่างานทับตายแล้วและมึงกับฟ้าได้คุยกันไหมผม:ไม่เสือกและออกไปกูจะทำงานภูผา:เออ!กูไปแน่ขุนแต่กูแค่จะบอกว่าหาเวลาพาฟ้าไปพักผ่อนบ้างผม:กูมีงานที่ต้องทำภูผา:ม๊าอยากมีหลานผม:บอกม๊าว่าก็พายุหลานไงภูผา:ม๊าอยากได้หลานที่เป็นลูกมึงและกูอยากจะบอกมึงไว้นะขุนมึงแต่งงานแล้วมึงควรลืมเธอ กูไปหล่ะ//เดินออกไปแกร๊ก!!ปั้ง!!ผม:ประตูกูไอ้พี่เ...้ยพอไอ้ภูผาออกไปผมก็หยิบรู้คนคนหนึ่งออกมาจากลิ้นชักผม:หึ คุณไปอยู่ไหนนะ หยิบรู้คนคนหนึ่งออกมาจากลิ้นชัก ผม:หึ คุณไปอยู่ไหนน