•   By /temp/banner/images(776).jpg
• 2023-08-22 18:44:43

อย่ารอจนสายเกินแก้

บอร์ด ความรัก,อย่ารอจนสายเกินแก้ ประสบการณ์ช.. โพสท์โดย คติพจน์ความผิดพลาดที่ใหญ่หลวงที่สุดของเรา คือการแสดงออกถึง "อารมณ์อันฉุนเฉียว" ต่อคนใกล้ตัวแต่กลับหยิบยื่น "ความอดทนและการให้อภัย" ให้กับคนแปลกหน้าเรามักเก็บรอยยิ้มให้คนอื่นแต่กลับเอาหน้าตาที่บูดบึ้งให้คนใกล้ตัวเจอลูกค้างี่เง่า เรายังต้องยิ้ม แล้วยังต้องขอโทษเขาแต่พกพาเอาความเคืองแค้นกลับบ้านไปพอเหยียบเท้าเข้าบ้าน ก็แลดูทุกอย่างขวางหูขวางตาไปหมด ชักสีหน้าใส่คนใกล้ตัวอย่างไม่ได้ตั้งใจออกไปเที่ยวกับเพื่อน ใครมาสายก็บ่นเขามากไม่ได้ได้แต่อดทนต่อไปแต่เวลาจะออกไปไหนกับพ่อแม่คนแก่ก็คงต้องเชื่องช้าหน่อยความจำก็ไม่ค่อยดี ลืมนี่ลืมนู้นกว่าจะออกจากบ้านก็คงต้องช้าไปบ้างแต่อารมณ์บูดบึ้งจากเราได้ระเบิดไปเรียบร้อยแล้วสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นทุกบ่อยทุกบ่อย หรืออาจจะแทบทุกวันอย่าเห็นคนใกล้ตัวเป็นกระโถนเอาไว้รองรับสิ่งปฏิกูลทางอารมณ์จากเราแท้จริงแล้วเราควรที่จะปฏิบัติดีต่อคนใกล้ตัวให้มากที่สุดเพราะพวกเขามักจะเป็นคนปกป้องเรา ให้อภัยแก่เราพอเราอยู่กับบรรยากาศแบบนี้ทุกวี่ทุกวันก็มักจะลืมกิริยามารยาทที่ดีที่ควรจะมีให้กับพวกเขาไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ สามี ภรรยา หรือคนใกล้ตัวที่ดีกับเรามีอะไรไม่พอใจ อารมณ์ที่ฉุนเฉียวก็จะระเบิดออกมาคงลืมไปว่าพวกเขาคือคนที่ดีกับเรามากที่สุดพวกเขาคือคนที่เราต้องเอาใจใส่และทะนุถนอมให้ดีที่สุดอย่ารอจนสายเกินแก้แล้วค่อยมานั่งเสียใจเริ่มยื่นความอดทนและอภัยให้พวกเขาตั้งแต่วันนี้แล้วความสุขรอบตัวเราจะบังเกิดขึ้นได้ไม่ยาก